Rođen je 6. novembra 1787. godine, a preminuo je na današnji dan, 7. februara 1864. godine. Karadžić je bio poznat kao reformator srpskog jezika i pripadao je grupi književnika koji su se zalagali za standardizaciju srpskog jezika.

Karadžić je bio pionir u svom vrijemenu, jer je želeo da srpski jezik bude bliži narodnom govoru i da se oslobodi uticaja crkvenoslovenskog jezika.

On je putovao po Srbiji i Bosni, prikupljao narodne pjesme, priče i izreke, te je na osnovu toga oblikovao svoj riječnik i gramatiku.

Njegovo najpoznatije djelo je „Srpski rječnik“, objavljen 1818. godine, u kome je prikazao bogatstvo srpskog narodnog jezika.

Takođe, Karadžić je bio i autor prve srpske gramatike, koja je objavljena 1814. godine. Njegovi radovi imaju veliki značaj za srpsku kulturu i jezik, jer su uticali na razvoj moderne srpske književnosti i standardizaciju jezika.

Uz svoje jezičke reforme, takođe je doprineo čuvanju srpske narodne književnosti. Prikupio je i objavio veliki broj narodnih pjesama i priča, čime je sačuvao deo srpske kulturne baštine.

Njegovi radovi su inspirisali mnoge kasnije književnike i pjesnike a i danas se proučavaju i čitaju kao deo srpske kinjiževne tradicije.

Vuk Karadžić je ostavio neizbrisiv trag u srpskoj književnosti i jeziku. On je bio vizionar i veliki zaljubljenik u srpsku kulturu, čije nasljeđe i danas čuvamo i negujemo.